Η Χοροθεραπεία στηρίζεται σε πέντε θεμελιώδεις αρχές:

• Το σώμα και το μυαλό βρίσκονται σε μία συνεχή αλληλεπίδραση. Επομένως οποιαδήποτε σημαντική αλλαγή σε κινητικό επίπεδο μπορεί να φέρει αλλαγή σε νοητικό και συναισθηματικό επίπεδο αντίστοιχα. Η σύνδεση των σωματικών στοιχείων που υπάρχουν στο χώρο καθώς και των ψυχολογικών, που δεν είναι απτά, δεν μπορεί να συμβεί παραμόνο με την κίνηση, η όποια «δεσμεύει» το σώμα με τον κόσμο. Ο χοροθεραπευτής συνδέει τις κινητικές εμπειρίες με την λεκτική κατανόηση χρησιμοποιώντας τον ελεύθερο συνειρμό και ερμηνείες της κίνησης.
  
  
• Η προσωπική ιστορία και η ψυχοσύνθεση του κάθε ατόμου που μπορεί να περιλαμβάνει μοτίβα κοινωνικής συσχέτισης, ψυχολογικές εξελικτικές διαδικασίες, ψυχοπαθολογία, εγγεγραμένες ατομικές και συλλογικές μνήμες αλλά και τον τρόπο που αντιδρούμε σε αυτές αντικατοπτρίζονται στην κίνηση και στο σώμα.
  
  
• Η θεραπευτική σχέση είναι μεγίστης σημασίας. Ο θεραπευτής και ο θεραπευόμενος εμπλέκονται σε μία δημιουργική διαδικασία όπου ο θεραπευτής χρησιμοποιεί κυρίως την μη λεκτική ανταπόκριση μέσω του καθρεπτισμού της κίνησης, του συγχρονισμού κ.α ενισχύοντας την αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο. Ταυτόχρονα το σώμα, με την βοήθεια του θεραπευτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο πρόσβασης στο ασυνείδητο.
  
  
• Η κίνηση (όπως και οι ελεύθεροι συνειρμοί , τα όνειρα, τα σχέδια ζωγραφικής κτλ.) μπορεί να αποτελεί ένδειξη ασυνείδητης διαδικασίας. Κινητικά σύμβολα και κινητικές μεταφορές που χρησιμοποίησε το άτομο κατά την διάρκεια της θεραπευτικής συνεδρίας τον βοηθούν να αποκτήσει πρόσβαση στο ασυνείδητο μέρος του εαυτού του βοηθώντας έτσι την ενσωμάτωση ασυνείδητων συναισθημάτων στο συνειδητό και πλέον προσβάσιμο κομμάτι του εαυτού.
  
  
• Η εμπλοκή σε μία θεραπευτική διαδικασία κίνησης μέσα από αυτοσχεδιασμό έχει μεγάλη θεραπευτική αξία. Το άτομο μέσα απο καινούργιους τρόπους κίνησης του σώματος του, βιώνει νέες εμπειρίες και νέο τρόπο ύπαρξης και συσχέτισης με το περιβάλλον του.